- διαιταω
- διαιτάωI(aor. 1 διῄτησα - дор. διαίτᾱσα; med.-pass.: impf. διῃτώμην - ион. διαιτώμην, fut. διαιτήσομαι, aor. διητήθην - ион. διαιτήθην, pf. δεδιῄτημαι)1) лечить диэтой
(θεραπεύειν καὴ δ. τοὺς νοσοῦντας Plut.)
2) med.-pass. (тж. δ. δίαιταν Plat., Plut.) вести (определенный) образ жизни, жить(ἀνειμένως Thuc.; ἀκολάστως Arst.; τεταγμένως καὴ δημοτικῶς Plut.)
ὡς ἂν διαιτώμενοι ὑγιαίνοιεν ; Plat. — придерживаясь какого образа жизни, они могли бы выздороветь?3) med.-pass. проживать, обитать(ἐπ΄ ἀγροῦ Her. и ἐν τοῖς ἀγροῖς Thuc.; παρά τινι Soph., Her.)
ἐγὼ ἄνω διῃτώμην Lys. — я жил в верхнем этажеII(тж. δ. δίαιταν Arst.)1) быть третейским судьей, посредничать в споре(τινι и τινα καί τινα Dem.)
δ. τισί τι Thuc. — рассудить кого-л. в споре о чем-л.2) править, управлять(πόλιν λαόν τε Pind.)
Древнегреческо-русский словарь - М.: ГИИНС. Дворецкий И.Х.. 1958.